قرار گرفتن در مقابل یک صفحه سفید برای نوشتن اینکه من کیستم ، حتی از کندن کوه هم سخت‌تر است . چه کسی مدعی‌است خودش را کامل می‌شناسد که بتواند به سادگی در یک صفحه خودش را تعریف و بگوید کیست؟ آیا وقتی می‌گوییم من ، واقعا من را می‌شناسیم؟ اصلا این من کیست؟ همین است که نوشتن در مورد خود و (( من )) را سخت و سخت تر می‌کند و همیشه ساعت‌ها به این صفحه سفید نگاه می‌کنم و می‌گویم چه بنویسم؟ مگر من کیستم؟ چیستم؟ اما به هرحال اگر کسی انقدر کنجکاو بود که به این صفحه بیاید باید چیزی برایش داشته باشم که نشانش بدهم و بگویم کیستم .
هاتف هستم . اگر عمر متوسط انسان را ۶۰ و ۷۰ درنظر بگیریم باید عرض کنم که تقریبا نیمی از راه را آمده‌ام . نیمی از راه هم راه زیادی است .برای یادگرفتن و یافتن ایده‌های نو و امتحان کردنشان به دنیا آمده‌ام و نیز یاد دادن و انتقال تجربه‌هایم به دیگر افراد . اهل مطالعه و کتاب هستم و بیشتر در زمینه آی تی و تکنولوژی و کامپیوتر و مقالات علمی علاقه دارم . به هنرمند خاصی در موسیقی علاقه ندارم و خیلی موسیقی گوش میدهم اما به آثار کلاسیک و رمانتیک و‌آرام علاقه بیشتری نشان داده‌ام . شخص آرامی هستم . سه دهه از عمرم را صرف کمک کردن به دیگران و درک کردنشان کرده‌ام تا مانند معنی نامم برایشان فرشته باشم . این اصلا تعریف از خود نیست بلکه مایه افتخار است . اما ولی در جهان امروز و در اجتماع امروز به کسی که این شکلی باشد دیگر فرشته نمی‌گویند . اما حالا نوبتی هم که باشد نوبت خویش است . تلاش برای خود و زندگی برای خود و نه دیگران . با اینکه تصمیم‌گیری و عادت با این خط جدید زندگی ناقابل پنج سالی طول کشید اما در نهایت موفق شدم که امروز انسان دیگر و حداقل انسان بهتری برای خودم و نه مردم باشم .
هدفم از ساخت هاتف‌بلاگ دات آی آر این بود که مطالبی که پیدا می‌کنم و فکر می‌کنم برایم جالب است تا به اشتراک بگذارم را برایتان به اشتراک بگذارم . پروژه‌های عام‌المنفعه‌ام را برای استفاده‌تان در اختیار بگذارم. اینجا را ایجاد کردم تا شما بتوانید من را بخوانید و شاید من را زندگی کنید . هرچیزی که یافتم را با شما در میان بگذارم و هرچه یافتید با من در میان بگذارید تا در راستای بهتر شدن اجتماعمان قدم برداریم . همانطور که هراری می‌گوید که تفاوت ما با میمون‌ها این است که ما توانستیم غیبت کنیم و اطلاعاتمان را انتقال دهیم . چیزی که دیگر موجودات روی زمین امکانش را نداشتند . و حالا ما به این پیشرفت و فن‌آوری رسیده‌ایم . پس اشتراک گذاشتن اطلاعات و همرسانی‌اش هدفی بود که من را وا داشت به ساخت اینجا. من اینجا را ساختم تا تجربه ۱۷ سال وبلاگ‌نویسی‌ام را در یک جا جمع کنم و یک رسانه خوب برای کسانی که به دنبال ایده‌های نو هستند بسازم . حال هاتف‌بلاگ نفس می‌کشد و برای شما می‌نویسد . و شاید هم نوشتن عادتی بود و ترک عادت موجب مرض . پس به نوشتن آنقدر ادامه می‌دهیم تا شاید یک روزی با خود بگویم که هاتف هم به اندازه خودش در جامعه اثرگذار بود و توانست در این گردش اطلاعات سهمی داشته باشد .
محتوای این وبلاگ شامل نوشته‌ها و دل نوشته‌های بنده و تجربه‌های من از شرایط مختلف است و همچنین پادکست و ویدیوبلاگ هم منتشر خواهد شد که موضوعات متفاوتی از هم دارند و امیدوارم که دوستش داشته باشید . از طرفی یک وبلاگ داستان نوشت هم دارم که گاها لینک داستان‌هایش را می‌توانید در گوشه کنار این وبلاگ ببینید که زیر دامنه همین وبلاگ فعالیت می‌کند . و دیگر پروژه‌ها که خبرش به گوشتان خواهد رسید . پس من را دنبال کنید .
این درباره ما احساس می‌کنم بهتر از قبلی بود که نوشته بودم .. هاتف …. وبلاگ‌نویس …
شبکه‌های اجتماعی من :
یا با من کار دارید؟ با من حرف بزنین در :
پیغامگیر من در تلگرام : hatefix_bot@
یا ایمیل بزنین به من به آدرس :
